معاون بین‌الملل، نوآوری و مشارکت فرهنگی - اجتماعی سازمان حفاظت محیط زیست در پاسخ به این سوال که آیا انتصاب خود را در راستای توجه روزافزون به مقوله بحران آب در کشور و حضور مسئولانی با این دغدغه در محیط زیست می‌دانید؟، گفت: ابتدا تاکید کنم که نباید بگوییم «بحران آب»، بلکه باید بگوییم «ورشکستگی آب» چراکه از بحران گذشته‌ایم و ورشکسته شده‌ایم! البته زمانی که دکتر کلانتری خواست که به کمکش بروم، درباره «آب» صحبت نکردیم و به طور خاص درباره معاونتی که عهده دار هستم حرف زدیم اما مطمئنا چون تخصص من این مساله است، احتمالا این موضوع مدنظر ایشان بوده است.
کاوه مدنی در ادامه افزود: اینکه آب در اولویت‌های کاری رئیس سازمان و مجموعه محیط زیست کشور است، موضوعی است که پیشتر هم دکتر کلانتری در خصوص آن سخن گفته‌اند و حتی تاکید کرده‌اند که هفتاد درصد نیرو و توانشان را در زمینه آب می‌گذارند. به طبع، ما هم که در زیرمجموعه ایشان به فعالیت مشغولیم، چنین رویکردی را در دستور کار داریم و می‌کوشیم حقوق از دست رفته سازمان محیط زیست در زمینه آب را احیا کرده و مسئولیت های رها شده یا جدی گرفته نشده در این خصوص را به دیگر ارگان ها یادآور شویم.
مدنی که از جمله مدیران جوان کشورمان به شمار می‌آید، در پاسخ به این سوال که چه تفاوتی بین بحران آب و ورشکستگی وجود داد؟، گفت: در بحران هنوز می‌توان اقداماتی را در دستور کار قرار داد تا اوضاع را مدیریت کرد که این وضعیت برای کشور ما مصداق ندارد و تنها چاره پیش رویمان، کاهش مصرف است. اینکه بپذیریم اوضاع از بحران گذشته و دیگر ورشکسته هستیم، تدابیر متفاوتی اتخاذ خواهیم کرد و این چیزی است که نیازمندش هستیم.
معاون سازمان حفاظت محیط زیست در پاسخ به این سوال که آیا ورشکستگی به معنای ناامید شدن نیست؟، گفت: بحران در تعریف شرایط حادی است که البته تا حدی برگشت پذیر است. بر این اساس است که وقتی بحرانی رخ می‌دهد، از مدیریت بحران می‌گوییم و می‌کوشیم شرایط را به روال قبل بازگردانیم که البته گاهی موفق نمی‌شویم و شکست می‌خوریم اما شکست که خوردیم، جنس اقداماتمان تغییر می‌کند. مثل حادثه پلاسکو که آتش سوزی آن بحران بود و در مدیریتش موفق نشدیم و شکست خوردیم. حالا با شرایطی مواجهیم که دیگر آن سازه را نداریم و می‌بایست برای کسبه شاغل در پلاسکو و تامین مالی شان چاره جویی کنیم. در آب هم وضعیت همین است و می‌بایست به تطبیق پذیری برسیم چراکه بسیاری از مسایل را نمی‌توان –در کوتاه مدت- به وضعیت و شرایط قبلی برگرداند. اگر بپذیریم ورشکسته هستیم، معقول ترین کار کاهش مصرف و تقاضاست چراکه منابعمان کاهش یافته است.
مدنی در پایان گفت: نکته بسیار مهم دیگری که وجود دارد این است که نمی‌توان همه توجه را به مقوله آب معطوف کرد و از دیگر مسائل، مثل مدیریت پسماند، آلودگی هوا، مشکلات گریبانگیر حیات وحش کشور و... غافل شد و ما در آموزش هایمان می‌کوشیم عدالت را در توجه به این مشکلات رعایت کرده و آنها را به عموم یادآور شویم اما گاه علاقه مردم به مسایل یا فشار برخی مشکلات موجب می‌شود که برخی مشکلات بیشتر در کانون توجه قرار گیرند. مثل زمانی که ریزگردها شدت می‌گیرند و به دنبال آن توجه به این مشکل افزایش می‌یابد.
