سال ۱۳۳۵ که جمعیت ایران ۱۹ میلیون نفر بود سرانه آب تجدید پذیر هر ایرانی ۶هزار متر مکعب بود که امروزه این رقم به یک چهارم تقلیل پیدا کرده، در حالی که سرانه آب تجدیدپذیر سالانه در بسیاری از کشورهای اروپایی، اسکاندیناوی و آمریکای شمالی بیش از ۶ یا ۷ هزار متر مکعب است.
به گزارش خبرانرژی، در حال حاضر در معادله آب با کسری روبهرو هستیم که صورت آن آب تجدید پذیر با ۱۱۶ میلیارد متر مکعب و در مخرج میزان کنونی جمعیت یعنی ۸۰ میلیون نفر است، متاسفانه همه ساله صورت کسر در حال کاهش و مخرج آن در حال افزایش است که برآیند آن ۱۴۵۰ متر مکعب سرانه آب تجدید پذیر سالانه به ازای هر نفر خواهد بود.
از سوی دیگر ایران دارای شش حوضه آبریز اصلی است که سرانه آب در هریک از این حوضهها با یکدیگر بسیار متفاوت است، در فلات مرکزی سرانه آب تجدیدپذیر برای هر نفر کمتر از ۵۵۰ متر مکعب است، در حالیکه همین سرانه آب تجدید پذیر در حوضه آبریز خلیج فارس و دریای عمان به ازای هر نفر حدود ۲ هزار و ۲۰۰ مترمکعب است.
باتوجه به آمار و ارقام موجود در صنعت آب باید گفت که مصرف ۸۶ درصد آب تجدیدپذیر سالانه کشور یک فاجعه است، چراکه هم اکنون میزان مصرف آب شرب و بهداشتی ۶ تا ۶.۵ میلیارد مترمکعب است و اگر این روند ادامه یابد در سال ۱۴۲۵، با توجه به جمعیت در حال افزایش حدود ۱۱.۵ میلیارد متر مکعب آب شرب و بهداشتی نیاز داریم.
علاوه بر این۵.۶ میلیارد مترمکعب نیز باید برای صنعت و ۹۲ میلیارد مترمکعب نیز برای کشاورزی اختصاص یابد که در این صورت مصرف آب تجدید پذیر کشور به ۹۲ تا ۹۴ درصد میرسد که بسیار وحشتناک است.
این شرایط در حالی است که ایران ۱.۱ درصد از خشکی کره زمین را داراست در حالیکه ۳۶ صدم درصد از منابع آب شیرین را در اختیار دارد و ۷۵ درصد از کشور در منطقه خشک و نیمه خشک قرار دارد و تنها ۲۵ درصد کشور خارج از محدوده خشک بوده و متوسط بارش سالانه کشور ۲۴۳ میلیمتر است.
همچنین از سالهای ۷۶ به بعد در دمای هوا شکستی به سمت بالا ایجاد شده بهطوری که متوسط دمای کشور در اواسط دهه ۷۰ حدود ۱۸.۱ درجه سانتیگراد بوده ولی در زمان حاضر این رقم به ۱۹.۲ رسیده است، در مقابل هر دو درجه سانتیگراد افزایش دمای هوا، ۲۷ میلیارد مترمکعب بر تبخیر ایران افزوده میشود و آمار چند سال گذشته آب تجدید پذیر نشانگر این واقعیت است که میزان آب تجدید پذیر از ۱۳۰ میلیارد مترمکعب در سا ل های گذشته به ۱۱۶ میلیارد متر مکعب کاهش داشته است.
وضعیت منابع آبی با توجه به شرایط موجود این مهم را را نشان می دهد که حیات آب ایران رو به پایان است و برای جلوگیری از این مساله لازم است که مدیریت اجرایی خوبی صورت گیرد تا شاهد خشکسالی کامل کشور نباشیم.